آواز شعرهایت

آواز شعرهایت را با جان گوش کردم
به شعرهای زمستانی و تابستانی ات
به خواب و بیداری ات
به خبرهای قاصدکی که هرروز تورا
تکانی می داد
و تورا هرروز همچون برگ پاییز
رنگی دگر می کرد
ایینه دلت پاکست و گردو غبارش را
دستهای آسمان پاک کرد
بغض دلت را در سکوت شعرت می شکنی
و اشک ناله ات را ابری بارانی نوازش می دهد
شبهای تنهاییت را تنها ماه در اغوش می گیرد
ماه هم با تنهاییت همنوا شده
ببین ماه با توست !
فریادت را در رعدوبرق اسمان ببین
او هم با ناله هایت همنوا شده
ببین که تنهایی هم تنها نیست